ای معلم
بسم الله الرحمن الرحیم
ای معلم
ای معلم دشت سرخ عاطفه ، با تو
می شد غنچه ها را ناز کرد
با تو می شد سبز همپای نسیم ، تا فراسوی افق پرواز کرد
می توان با هر نگاه آبی ات، عکس زیبای شقایق را کشید
میتوان با هجی آرام تو، شادمان تا شهر پیچک ها دوید
با تبسم های گرمت می توان ، به تمام یاس ها لبخند زد
با نسیم پاک یادت می توان ، عشق را با هر دلی پیوند زد
در تپش های د ل هر غنچه ای ، هر زمان و هرکجا رویای توست
مرهم زخم تمام یاس ها ، قطره های احساس از دریای توست
در گلستان سپید مدرسه ، عطر جان بخش شقایق ها تویی
در میان غنچه های باغ عشق، رز تویی نرگس تویی مینا تویی
ای که خورشید میان آسمان ، با امید چشم هایت زنده است
ای که اقیانوس دانش از رخت ، وزنگاه آبی ات شرمنده ست
ای معلم
دشت سرخ عاطفه
با تو می شد یک شقایق را سرود
دوستت دارم از اعماق وجود
بر تو صد ها شاخه گل صدها درود
